Oriëntatiekaarten en menukaarten, daarmee kan de stage in Zweden kort en bondig beschreven worden. Het waren mooie dagen met prachtig weer, veel gezelligheid en natuurlijk de nodige leerzame oriëntatiekilometers!
Na het succes van vorig jaar kon het natuurlijk niet anders, ook dit jaar zou er weer een stage in Zweden georganiseerd worden, in Åhus. Dit ligt in het zuiden van Zweden, in de provincie Skåne, waar dankzij de lokale oriëntatievereniging PAN Kristianstad een clubhuis met aangrenzend hostel en een serie trainingskaarten beschikbaar is. Ook nog eens op een steenworp afstand van de zee en daarmee ideaal als meivakantie.
Van een aantal was al zeker dat ze weer mee zouden gaan, de rest liet zich overtuigen na de aankondigingen of de overtuigende verhalen van vorig jaar. In totaal zou de groep dit jaar uit 14 KOVZ’ers bestaan, evenveel als in 2013.
Boven, v.l.n.r: Heleen, Nathalie, Jos, Olaf, Roland, Lieke
Midden: Elly, Masja, Steven, Adrie, Tobias, Inge
Links van de steen: Naomi, Bert
Voor de meesten begon de week op zaterdag 26 april, na een reis per auto of vliegtuig/auto. Vanaf Denemarken werd die reis opgefleurd door de talloze koolzaadvelden, welke nu mooi in de bloei stonden en soms wel heel mooie plaatjes opleverden.
Zondag volgde een stuk naar het westen gelijk de eerste wedstrijd, een langeafstandwedstrijd welke deel uitmaakte van de Silva League. Hier sloten ook Masja, Steven en Roland zich bij de club aan: zij waren hier al een dag eerder aangekomen om ook de sprint te lopen van de Silva League in Båstad. Hierin wist Roland zich zeer verdienstelijk 3e te klasseren, het eerste succes van de week in Zweden was daarmee al binnen! Daarnaast was ook Yannick Michiels bij deze wedstrijd om met de toppers voor punten te strijden.
De wedstrijd op Vallåsen met ruim 1700 deelnemers zou niet de minste zijn: moeilijk begaanbaar terrein en relatief warm weer maakten het een zware wedstrijd die zelfs voor de toppers niet eenvoudig was. De organisatie was prima en het weer ook, uiteindelijk was iedereen tevreden. Tenslotte nog de kaart:
Route HE (Yannick), klik op de kaart voor een vergroting
Na de eerste wedstrijd volgenden enkele dagen met trainingen, waarbij iedereen een kaart op eigen niveau had: van een kaart met alle posten liep dit op tot een kaart met alleen oro en veel posten. Daarnaast werd er ook genoten van het mooie Zweedse bos. Maandag begon met een training op Kronoskogen, een gebied met veel fijn reliëf.
Wedstrijden en trainingen zijn altijd in de ochtend, daarmee is er ’s middags mogelijkheid om wat anders te doen, zelf of met andere KOVZ’ers. Het clubhuis en hostel liggen beide vlakbij het strand en ook ligt er een trainingskaart vlakbij, met de start bij het hostel. Vakantie is er ook voor rust, veel KOVZ’ers lieten die kans niet onbenut in het prachtige lenteweer van Zweden.
Op maandag volgde ook al de eerste yogales van Nathalie, terwijl Roland, Adrie en Olaf zich weer eens waagden aan de hotelsprint van Åhus. Geheel op memorisatie. Dit moest ook wel, want de kaart was niet meer te bestellen terwijl de posten er nog wel stonden. Olaf dacht eerst dat er nog een post miste, maar die stond er gelukkig nog wel. Het record van het jaar ervoor, 17:34, zou bij deze sessie nog niet in beeld komen.
Het hostel hadden we niet voor ons alleen: enkele dagen zouden ook leden van het Tsjechische jeugteam aanwezig zijn, met trainers. Een verdeling van de aanwezige middelen was snel gemaakt, evenals een naam voor de coach van de hele groep: Petr. Bij de yogales kwamen ze binnen, binnen een half uur waren ze al in het bos: het waren zeker geen beginners. Steven ontliep de yoga en hotelsprint door het avondeten te verzorgen:
Dinsdag stond Kjugekull op het programma, een kleine kaart met heel veel rotsen en het nodige reliëf. Welke rotsen staan wel op de kaart en welke niet? Genoeg te klimmen, klauteren en onderzoeken!
Na enkele dagen werd een koffertje met SI-kastjes bij de Tsjechen ontdekt: dit werd aanleiding voor een sprint op het hostelterrein tussen de KOVZ en de Tsjechen. In het clubhuis waren kaartjes aanwezig met twee routes (beide ongeveer 500 meter) over het terrein van het hostel/clubhuis en kon daarmee een dubbele competitie gehouden worden. Dat de Tsjechen ons voor zouden blijven was de verwachting, maar daar mag je je niet bij neerleggen.
De Tsjechen in de voorbereiding:
’s Avonds voor het eten werden de krachten gemeten. Jos en Heleen liepen niet mee, zij verzorgden het eten:
Inge filmde het geheel en Bert maakte bij de doorgang naar het strand weer een prachtige fotoserie. Hiervan waren de Tsjechen ook onder de indruk, meer dan van de sprintoverwinning. Uiteindelijk wonnen de Tsjechen op beide routes, onze tijden waren op de tweede sprint gemiddeld wel iets verbeterd.
Tot slot nog, Petr:
Na drie trainingsdagen stond donderdag weer een wedstrijd op het programma. Op ruim een uur rijden zou in Loshult een wedstrijd georganiseerd worden op Getabäck. Dezelfde kaart als vorig jaar, de start en finish waren wel op een andere plek. Anders dan vorig jaar stond vooral het herentoilet dit jaar in de belangstelling: het urinoir betrof 2 XL-emmers van de Gåmma. Of er iemand op de lijst staat om na de wedstrijd de emmers ‘op te ruimen’ is niet bekend…
Desalniettemin, dezelfde kaart maakt de wedstrijd niet per se makkelijker. Veel kap, moeras en modder maken het een uitdagende wedstrijd waarbij vooral het eind nog een staart had. Omdat dit de enige wedstrijd zou zijn waarbij iedereen aanwezig zou zijn, was dit ook de wedstrijd waarbij de Snitsel zou worden beslist. Ideaal voor Olaf, die zette in dezelfde wedstrijd vorig jaar de snelste tijd neer en mocht dat kunstje nu weer laten zien. Echter was het voor die tijd al bewegen, het zou de meest frisse dag zijn waarbij de zon pas tegen het middaguur de temperatuur serieus liet stijgen.
Uiteindelijk kwam het op de sprint aan en daar hadden de meesten nog wel een reserve voor:
Uiteindelijk wist Olaf als snelste de sprint te trekken met 0:27, gevolg door A3 met 0:28, Roland/Jos met 0:29 en Naomi/Bert met 0:32. De zon was er weer, de energievoorraad werd aangevuld en de terugreis kon beginnen. Tenslotte nog de kaart:
Na deze wedstrijd volgden nog enkele trainingen en werd de buurt verkend. Roland wist het sprintrecord nog te verbeteren naar een 17:09, maar kon hier met 2 latere pogingen niets meer vanaf krijgen. De rest ging shoppen in Kristianstad, Karlshamn of maakte nog een ritje naar Ales Stenar, een stenen monument (megaliet) in de buurt van Kåseberga.
Op zondag was er nog een laatste wedstrijd. Bert en Nathalie vertrokken ’s ochtends al, Masja en Steven sloten de week af na de wedstrijd. Voor de rest was er na de wedstrijd nog een bezoek aan het vlakbij gelegen Moosepark:
De volgende ochtend was voor de overgebleven Zwedengangers het startsein om te vertrekken. Iedereen was het er over eens dat het een prachtige en leerzame week was geweest en zeker voor herhaling vatbaar is. Niet alleen werd er op het gebied van oriëntatie een hoop bereikt, ook mogen de culinaire hoogstandjes en enkele andere vaardigheden zoals het yoga en gitaarspelen niet onderbelicht blijven. Er rest dan ook niets anders om te zeggen dat de achterblijvers wat gemist hebben en dat alle stagegangers bedankt mogen worden voor deze prachtige week!